Nakakamatay na pag ibig Part 1

CHAPTER 1:

Natapos ang party ng hindi ko man lang na mamalayan. Puro kumustahan sa kakilala, inuman, tawanan, at pagkilala sa mga investors ang naging ganap. Ni hindi ko na rin namalayan ang oras. Hindi ko masabi na nag-enjoy ako, sapagkat sa haba ng oras boring para sa akin ang naging labas ng party.

Marami na rin mga bisita ang umalis at nag paalam kina abuelo, abuela, mommy, daddy, kina tita at tito. Ang natitira na lamang dito ay ang aming mga maids at pinsan ko na kasalukuyang umiinom kung saan ako naririto.

Umakyat na ang mga nakatatanda para mag pahinga dahil, sa masyado ng gabi. Hindi ko alam kung anong trip ng mga ito at hindi pa nakuntento kanina sa inuman. Kaming mag pipinsan ngayon ang nandito sa lamesa kasama na sina ate Angela at Jacob. Ewan ko ba at hindi ko siya gusto na matawag na kuya, naiisip ko pa lang ay para na akong masusuka.

Nang mapagawi ang tingin ko sa aking mga pinsan ay hindi ko mai-kakaila ang awa at tuwa para sa kanila. Awa para kay kuya Lucas na ngayon ay hindi alam kung saan hahanapin si Ate Ash.

Si kuya Lucas ang kinatatakutan sa amin sa organization. Matapang sa lahat, ngunit maamong tupa pag dating kay Ate Ash. T*nga ba naman kase at ipagtabuyan ba naman daw. 

"Ziah, come here and have a shots" Ani kuya Fier, habang hawak ang isang shot ng alak. 

Kumunot ng aking noo At bahagyang umismid dahil sa akin napunta ang atensyon nilang lahat, kaya ang lagay pati si Angela At Jacob ay napatingin na din sa aking gawi. 

"Don't mind me and drink your shots, huwag muna akong pansinin dahil wala akong balak mag lasing okay?" I said as I rolled my eyes on kuya Fier. 

Nakakainis dahil ayoko pa naman na maraming naka tingin sa akin, dahil naiirita ako at parang gusto ko dukutin ang mga mata nila para ma hinto sa kakatitig. 

" Sungit mo naman MA'AM, may dalaw kaba huh?" Aniya sa nang aasar na tono habang tumataas baba ang kanyang dalawang katamtamang kapal na kilay. 

I shifted my eyes on him that make him stunned. Walang emosyon na ang aking mga mata ng makita niya, kaya tumigil sa katatawa ang aking mga pinsan. 

When they see my eyes turned emotionless means Danger. Minsan lang nila ako makita na may emosyon sa mga mata kaya siguro may lakas sila ng loob ngayon na pagkatuwaan ako. 

Minsan lang nila ako makasama sa mga Family Gatherings kaya siguro hindi pa nila ako ganon ka kilala. Even ate Angela doesn't know the real me. Only Abuelo mom, dad, my tita's, tito's and kua Lucas knows about what I can do. Ang alam lang nila ay marunong akong mag hand to hand combat. They don't know that I'm brutal when it comes on killing. 

Maybe that's why abuelo loves me so much, because I look like him and got his authorative aura. My family also says that I can manage the Whole Organization, but I keep Silent everytime we talk about it. 

"I said don't F*cking mind me and drink your shots." I said as I look at him with my cold voice that sent shivers to their veins. 

Everyone in the room felt uncomfortable and shocked at the same time as they saw the dangerous side of me. I looked at Jacob and Angela who's about to sip in their wine, but stopped as they heard me. Jacob seemed shock and Angela looks scared like a kitten who wants to hide. I turned around and walk gracefully to my room. 

" The h*ck was that? that's scary as hell." Ate Siella said (The Best Shooter)

" F*ck that was cold! Jacket Please?" Kuya Emil said (The Best Sniper)

"Siya ba talaga yan? Ka takot naman! G*g* mo kase Fier!" Kuya knight shouted (The Best In Swordman)

" Is that Abuelo? F*ck it gives me chills!" Ate Kaira said silently, but I still heard. (The best In Archery)

"Stop it! Ang lalakas ng mga bunga-nga ninyo mga G*g*" Ate Dianne said sassily. (The Best In Hand to hand Combat)

I'm already in Grand stairs when I last heard them, hindi na ako lumingon dahil nag sisimula ng uminit ang ulo ko. 

Ako ang may pinaka maikli ang pasensya sa aming lahat like Abuelo. Iyon ang hindi ko nakuha kay mom and dad since mahaba ang pasensya nila. 

I opened my door and enter my room. Naamoy ko pa ang aking Vanilla Strawberry scent na kumalat sa aking kwarto. I turn on the lights and walk in front f m mirror. I reach the zipper of my gown until I left with nothing but my bra and panty. I walked through the bathroom and went under the shower as water starts pouring in my face and body. 

After the shower I put my favorite Sleep wear and put my night cream sanitizer. I looked into the mirror and tried to smile. And Yes! I can put a smile, but no emotions can seen in my eyes. I look like a doll as they say because of my beauty, buy I see myself as a doll because I don't have any emotions in my eyes. 

One last time and I looked myself in the mirror. I checked my phone in the bedside table if there's a phone call or any messages from my Best Friends. I lay in my bed and stare in ceiling of my room. 

Farrah, Leonel, and Sasha are my best friends since then in California. We four has the same Kinds of attitude in the battle field. Pare-parehas kaming uhaw at seryoso sa labanan kumbaga Biatches ba. Ang pag kakaiba lang namin ay mga flirt, loka-loka, at may sira sa ulo ang tatlo. They are good in Gun, Bombs, Poison,  and Archery., while me? Never mind. 

The last message I received from them is about already three days ago. Pare-pareho pa ng mga sinabi. 

Farrah: Hoy gaga! Buhay kapa ba? kung oo very good yarn. Oo ng pala uuwi na ako sa pilipinas kasama ung dalawang mukhang chaka. Secret muna kung kailan. Bwahahaha. Ingat labyu😍

Leonel: uyy! Pauwi na kami jan pero secret kung kailan sabi ni gagang Farrah. Painom ka ahh. Miss na kita. Mwah. See you soon.😏

Sasha: girl? as you heard from the two Biatches we are coming home in the philippines, but for some idiomatic reasons from the two we won't tell you when and just text you when we arrive. When we come back we'll talk seriously about the thing you're asking about. Take care💣

Sasha is the closest in me among the three because she knows the time on when she needs to be serious. Seriousness is the thing that we prioritize all the time. While the two are crazy, but only uses the word "Serious" when fighting. 

I blinked twice and realize that it's already too late, because the time is already 2:30 am in the morning so I turned off my phone and put it in my bedside table. I put my comforter in myself and closed my eyes as I whisper those words:

"I hope tomorrow, this feeling will fade away."

Chapter 2

Mula sa malayo nakita kong tumingin sa banda namin ni daddy si ate Angela. Nang makita niya si daddy ay bahagya siyang ngumiti at bumulong kay kuya Jacob, ang boyfriend niya. 

Hanggang sa nakita ko nalang na papalapit na sila sa pwesto namin. Lumakad siya na parang modelo yakap ang braso niya. 

Nang makarating sila sa puwesto namin ay agad naman niyang sinungaban ng yakap ang aming daddy at bahagyang humalik sa pisngi nito na akala mo'y matagal na hindi nagkita ng mahabang panahon.

" Oh my gosh dad! I miss you so much, and you look handsome today. Huh" She said and winked on dad.

Hindi niya pa yata nararamdaman ang presensya ko, sapagkat ngiting-ngiti ito at pati kanyang gilagid ay kitang-kita na. Ngunit bigla na lamang napawi ang akala mo maganda niyang ngiti ng mapagawi sa akin ang kanyang paningin.

" Oh? Look who's here. My brat little sister who always bring chaos everywhere." aniya na bahagya pang nakataas ang kaliwang kilay.

" Angela please not now! Wag kayong mag-umpisang dalawa dito. You're just going to ruin your abuelo's party." dad said with furrowed eyebrows.

" Woah! Chill dad I didn't do anything okay? In fact I'm just letting her doi'n her bitchy thing." Aniko na bahagya pang nakataas ang dalawang kamay na para bang sumusuko. 

" You little Monst----

" Enough! The both of you need to calm okay? Let's just fix this later. The party is about to start." pag putol ni dad sa sasabihin niya pa. 

Wala na siyang ginawa kundi ang manahimik at titigan na lamang ako ng matalim, na akala mo anumang oras ay handa akong sakmalin. Tinitigan ko rin siya ng may kasmang pag taas ng kilay at nginisihan pagkatapos. 

Simula pa man noon ay ayaw na niya sa akin. At ang dahilan daw? Ay dahil pinanganak pa ako. Ng hindi pa ako pinanganak ay masaya daw siya, siya lang ang prinsesa at paborito ni mommy sa lahat. Ngunit nagbago daw iyon ng magbuntis si mommy at ipanganak ako. 

Labis na lang ang galit niya dahil nawala ang atensyon sa kanya ng parents namin at napunta sa akin, ang tunay na may dugong Monte Serano. Ako ang naging paborito ng lahat dahil sa ako ang tunay na anak, at sa nakuha kong mga mata ni daddy. 

Hindi ko alam kung ano ang kinagagalit niya, samantalang ibinigay na sa kanya ang lahat-lahat. Ang magkaroon ng pamilya, pagmamahal, atensyon na hindi naman talaga nawala, at perang lagi lang niyang wina-waldas . Kaya't kahit anong reklamo niya ay hindi umuubra sa akin. 

Bahagyang nawala ang aking mga iniisip ng may tumikhim sa tabi ni ate Angela na ngayon ay nakakapit na sa braso niya, na akala mo ay mawawala ito. Nang tumingin ako sa kanya, ay bahagyang nagtagpo ang aming mga mata, there is amusement dancing in his eyes. Ngunit agad din na naglaho iyon, at napalitan ng mga matang  nabuburyo na akala mo ay kay tagal na oras niya ng naka tayo. 

Agad kong iniwas ang aking mga mata sa kanya, ng marinig ang pagsasalita ng host sa harapan. Doon ko nalamang itinuon ang pansin upang maiwasan siya, sapagkat ramdam ko parin na naka tingin siya sa akin na parang hina-halukay ang aking pagkatao. Hindi ko na lamang iyon pinansin, dahil ayokong makita niya ang epekto ng mga titig niya sa akin. 

"Good Evening everyone! Today we are here to celebrate the Eighty-two birthday of our lovely Don Jaime Gumatico Monte Serano! Let's give him around of applause!" Ani ng host na may ngiti sa labi. 

Nang matawag ang pangalan ni abuelo, ay nagsitayuan ang lahat kabilang na ako at pumalakpak ng may galak at ngiti sa labi. A genuine smile. Tumutok ang spotlights kay lolo ng umakyat siya sa entablado. Hindi maika-kaila ang katandaan sa kanyang mukha, ngunit hindi noon nabawasan ang kanyang pagiging istrikto. 

Maskulado parin ang pangangatawan  nito at matikas parin ang pangangatawan. Sa edad na walongpu't walong taon niya ay wala man lang itong sakit. Sa halip ay malakas parin ito, kaysa sa kalabaw. Ngunit sa likod ng istrikto niyang anyo ay may pag ka-makulit ito na sa amin niya lamang ipinapakita. 

Sa amin lamang mga tunay na Monte Serano, sapagkat ang aming angkan ay ayaw kay ate Angela. Ayaw daw nila ang pag-uugali nito, dahil sa ampon lang naman daw ito, ngunit kung umasta ay parang tunay na anak. 

Gusto raw kasi nito na siya ang mamuno ng buong empire ng Monte Serano. Nagbalak din daw itong ihulog ako sa kotse nung panahong 5 buwan pa lang ako. Ngunit agad itong pinatawad ng aking mga magulang. 

Napatigil ako sa pagbabalik ala-ala ng maramdaman ko ang pagtabi ng kung sino sa tabi ng upuan ko. At ng tignan ko ito ay bahagyang tumaas ang kilay ko. 

Tumitibok na naman ng mabilis ang aking puso lalo na't katabi ko lang siya. Halos hindi ko na marinig ang ingay sa aming paligid dahil sa palakas na palakas na pagtibok ng aking puso. 

" Gusto mo talagang napapansin ka." he whisper in my ear.

Kinilabutan ako sa init ng hininga niya na tumama sa aking balat. 

" Excuse me?" aniko at hindi maiwasang harapin siya kaya't konting espasyo na lamang ang natitira sa aming dalawa. 

" Your showing too much skin Aleizah. " he said with a dangerous tone. 

" Ano bang problema mo at pati soot ko ay pino-problema mo?" I spat angrily and chuckled sarcastically. 

"Para lang sa akin yan Alezeiah" He said with authority in his voice and smirk. 

"What?!" I shouted silently. Gulat ako sa kanyang bulgar na pananalita. 

"Nothing. Just next time don't wear something that will show your skin too much like that." aniya at humarap muli sa entablado na parang walang nangyari. 

Nanlalaki pa rin ang aking mga matang nakatitig sa kanya sa sobra kong pagkabigla at gulat. Gulantang parin ako sa kanyang mga sinabi at inakto. Minsan ko lamang siya makita at maka-usap kaya nagtataka ako sa mga ginagawa niya, ngunit hindi ko itatanggi na natutuwa ako. 

Minsan hindi ko rin talaga alam ang takbo ng utak niya.